Single Sign-On (SSO) فناوری است که به کاربران امکان می دهد با یک مجموعه از اعتبارنامه های ورود به چندین برنامه دسترسی داشته باشند. این یک نوع فرآیند احراز هویت است که با حذف نیاز به یادآوری چندین نام کاربری و رمز عبور، فرآیند ورود به سیستم را برای کاربران ساده می کند. SSO همچنین خطر دسترسی غیرمجاز را کاهش می دهد، زیرا تنها یک مجموعه از ورود باید ایمن شود.
Single Sign-On می‌تواند در داخل یک سازمان یا در سازمان‌های مختلف مانند سازمان‌هایی که خدمات ابری ارائه می‌دهند، مستقر شود. با متمرکز کردن فرآیندهای احراز هویت و مجوز، امنیت بیشتری را برای حساب‌های کاربر فراهم می‌کند و در عین حال پیچیدگی را هم برای بخش‌های فناوری اطلاعات و هم برای کاربران نهایی کاهش می‌دهد. علاوه بر این، تضمین می‌کند که داده‌های کاربر از هر کجا و در هر زمان با کمترین تلاش از سوی مدیران و کاربران قابل دسترسی است.
این مقاله نحوه عملکرد SSO، مزایا و معایب آن را توضیح می دهد و همچنین مثال های عملی را برای مبتدیان علاقه مند به استفاده از این فناوری ارائه می دهد. این مقاله به تفصیل نحوه عملکرد SSO، مزایا و معایب آن را مورد بحث قرار می‌دهد، به علاوه مثال‌های عملی را برای کاربران مبتدی که مایل به شروع با این فناوری هستند ارائه می‌دهد.
Single Sign-On چیست؟
احراز هویت با یک مجموعه از اعتبارنامه ها برای دسترسی به چندین برنامه یا خدمات استفاده می شود. Single Sign-On (SSO) یک فرآیند احراز هویت است که کاربران را قادر می‌سازد تا با استفاده از یک مجموعه از اعتبارنامه‌ها، مانند ترکیب نام کاربری/رمز عبور، به طور ایمن با چندین برنامه و وب‌سایت احراز هویت کنند. SSO با حذف نیاز کاربران به به خاطر سپردن چندین نام کاربری و رمز عبور، تجربه کاربری را بهبود می بخشد. علاوه بر این، خطر افشای اطلاعات حساس از طریق حملات فیشینگ را کاهش می دهد زیرا کاربران فقط یک بار اعتبار خود را وارد می کنند.
فرآیند SSO شامل دو جزء اصلی است: ارائه دهنده هویت (IDP) و ارائه دهنده خدمات (SP). IDP اعتبار کاربر را نگه می دارد و هنگامی که آنها سعی در ورود به سیستم دارند آنها را احراز هویت می کند. این ممکن است یک پلت فرم شخص ثالث مانند فیس بوک یا Google، یا یک سیستم داخلی مانند Active Directory یا LDAP. سپس SP مسئول ارائه دسترسی به منابع بر اساس نتیجه احراز هویت از IDP است.
مثال‌های عملی SSO شامل شبکه‌های شرکتی است که در آن کارمندان می‌توانند با یک ورود به چندین برنامه داخلی دسترسی داشته باشند، یا سیستم‌های مدرسه‌ای که دانش‌آموزان می‌توانند با استفاده از مجموعه‌ای از اعتبارنامه‌های صادر شده توسط مدرسه وارد پلتفرم‌های آموزشی مختلف شوند.
SSO چگونه کار می کند؟
از طریق استفاده از مدیریت هویت و دسترسی متمرکز، SSO کاربران را قادر می‌سازد تا یک بار احراز هویت کنند تا به چندین برنامه دسترسی داشته باشند. این با وارد کردن اعتبار ورود کاربر به سیستم احراز هویت مرکزی، که سپس هویت کاربر را تأیید و احراز هویت می کند، به دست می آید. این به کاربر این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به وارد کردن مجدد اعتبار خود برای هر یک از برنامه‌های کاربردی به برنامه دیگر حرکت کند.
سیستم SSO همچنین پروفایل های کاربر را به صورت مرکزی ذخیره می کند و به برنامه های مختلف در یک سازمان یا شبکه اجازه می دهد تا اطلاعات مربوط به یک کاربر را به اشتراک بگذارند. فرآیند SSO را می توان به چهار مرحله مجزا تقسیم کرد: احراز هویت، مجوز، مدیریت جلسه و خروج از سیستم.
احراز هویت شامل تأیید هویت کاربر با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور یا سایر اطلاعات شناسایی خود در یک سرور تأیید هویت مرکزی است. مجوز تضمین می کند که هر کاربر بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده مانند کنترل دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) مجوز دسترسی به منابع خاص در یک سازمان یا شبکه را دارد.
مدیریت جلسه جلسات فعال بین برنامه‌ها را در طول یک رویداد ورود به سیستم نگه می‌دارد، در حالی که هنگام خروج کاربر، خروج از سیستم، تمام جلسات فعال مرتبط با آن حساب خاص را خاتمه می‌دهد.
مزایا و معایب اجرای SSO
پیاده سازی SSO به سازمان ها روشی کارآمد و امن برای احراز هویت کاربران خود ارائه می دهد، در حالی که طیف وسیعی از مزایای دیگر را ارائه می دهد که می تواند تجربه کاربر را متحول کند. یکی از این مزایا افزایش راحتی برای کاربر است. به جای اینکه چندین رمز عبور را برای برنامه های مختلف به خاطر بسپارند، فقط به یک ترکیب نام کاربری و رمز عبور نیاز دارند. این خطر استفاده کاربران از رمزهای عبور ضعیف یا تکراری را از بین می برد - چیزی که می تواند خطرات امنیتی را در کل سیستم افزایش دهد.
علاوه بر این، SSO به کاهش بار کارکنان پشتیبانی فناوری اطلاعات کمک می کند تا آنها را قادر سازد تا احراز هویت را از طریق یک رابط اداری واحد مدیریت کنند. این همچنین اجازه می دهد تا فرآیندهای خودکار مانند ردیابی ورود به سیستم و وظایف مدیریت کنترل دسترسی آسان تر اجرا شوند. یکی دیگر از مزایای اجرای SSO مقیاس پذیری بهبود یافته است که سازمان ها را قادر می سازد تا به سرعت برنامه های جدید را بدون نیاز به پروتکل های احراز هویت جداگانه اضافه کنند.
با این حال، برخی از اشکالات مرتبط با اجرای SSO وجود دارد که باید قبل از هر تصمیمی به دقت در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، اگر سازمانی از نقض داده‌ها رنج می‌برد یا ارائه‌دهنده هویت آنها به خطر می‌افتد، هر برنامه متصل به طور همزمان به دلیل ماهیت متمرکز آن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. علاوه بر این، اگر کاربران اعتبار خود را فراموش کنند، ممکن است به سطح بالایی از تخصص فنی برای بازنشانی آنها نیاز باشد زیرا همه ورود به سیستم به طور هماهنگ از طریق یک ارائه دهنده انجام می شود.
خلاصه
نتیجه:
Single Sign-On (SSO) یک سیستم احراز هویت متمرکز است که به کاربران امکان می دهد با استفاده از یک مجموعه از اعتبارنامه ها به چندین برنامه و شبکه دسترسی داشته باشند. این رویکرد امنیتی مدرن، نیاز کاربران به به خاطر سپردن رمزهای عبور مختلف را از بین می برد، در حالی که یک لایه حفاظتی اضافی را فراهم می کند.
SSO به سازمان ها اجازه می دهد تا هزینه های اداری را کاهش دهند، راحتی کاربر را افزایش دهند و امنیت داده ها را بهبود بخشند. در حالی که اجرای آن می‌تواند پیچیده و پرهزینه باشد، مزایایی که ارائه می‌کند آن را به یک دارایی ارزشمند برای هر سازمانی تبدیل می‌کند که به دنبال ساده‌سازی فرآیندهای احراز هویت است.
خواندن بیشتر
Single Sign-on (SSO) یک طرح احراز هویت کاربر است که به کاربران امکان می دهد تنها با استفاده از یک مجموعه از اعتبارنامه های ورود به چندین برنامه و خدمات دسترسی داشته باشند (منبع: سرزمین رایانه می). با SSO، کاربران فقط باید یک بار اعتبار ورود خود را وارد کنند تا به تمام برنامه هایی که حقوق آنها داده شده است دسترسی داشته باشند (منبع: ویکیپدیا). SSO نیاز کاربران به به خاطر سپردن چندین نام کاربری و رمز عبور را از بین می برد و همچنین با کاهش خطر خستگی رمز عبور و حملات فیشینگ، امنیت را بهبود می بخشد.