HTTP भनेको हाइपरटेक्स्ट ट्रान्सफर प्रोटोकल हो। यो इन्टरनेटमा डाटा ट्रान्सफर गर्न प्रयोग गरिने प्रोटोकल हो। सरल शब्दहरूमा, यो वेब ब्राउजरहरू र सर्भरहरूले वेब पृष्ठहरू र अन्य अनलाइन सामग्रीहरू प्रदर्शन गर्न एक अर्कासँग सञ्चार गर्न प्रयोग गर्ने भाषा हो।
HTTP भनेको हाइपरटेक्स्ट ट्रान्सफर प्रोटोकल हो। यो नियमहरूको सेट हो जसले कम्प्युटरहरूलाई इन्टरनेटमा एकअर्कासँग सञ्चार गर्न अनुमति दिन्छ। यसले तपाईंलाई वेब ब्राउज गर्न र वेबसाइटहरू पहुँच गर्न सम्भव बनाउँछ। जब तपाइँ तपाइँको ब्राउजरमा वेब ठेगाना टाइप गर्नुहुन्छ, तपाइँको कम्प्युटरले सर्भरमा HTTP अनुरोध पठाउँछ जहाँ वेबसाइट होस्ट गरिएको छ, र सर्भरले वेबसाइटको सामग्रीको साथ HTTP प्रतिक्रिया फिर्ता पठाउँछ।
HTTP (हाइपरटेक्स्ट ट्रान्सफर प्रोटोकल) वर्ल्ड वाइड वेब को एक महत्वपूर्ण घटक हो। यो एउटा एप्लिकेसन लेयर प्रोटोकल हो जसले वेब क्लाइन्टहरू (जस्तै वेब ब्राउजरहरू) र वेब सर्भरहरू बीच सञ्चारलाई सहज बनाउँछ। एचटीटीएमएल, छविहरू र भिडियोहरू सहित हाइपरमिडिया कागजातहरू इन्टरनेटमा प्रसारण गर्न HTTP जिम्मेवार छ।
HTTP ले क्लाइन्ट-सर्भर मोडेल प्रयोग गर्दछ, जहाँ क्लाइन्टले सर्भरलाई एक विशेष स्रोतको लागि अनुरोध पठाउँछ, र सर्भरले अनुरोध गरिएको स्रोतसँग जवाफ दिन्छ। HTTP अनुरोधहरू सामान्यतया हाइपरलिङ्कमा क्लिक गरेर वा वेब ब्राउजरको ठेगाना पट्टीमा URL प्रविष्ट गरेर प्रारम्भ गरिन्छ। सर्भरले अनुरोधलाई प्रशोधन गर्छ र HTTP प्रतिक्रिया फिर्ता पठाउँछ, जसमा अनुरोध गरिएको स्रोत वा स्रोत उपलब्ध नभएमा त्रुटि सन्देश समावेश हुन्छ। HTTP एक स्टेटलेस प्रोटोकल हो, यसको मतलब प्रत्येक अनुरोध र प्रतिक्रिया कुनै पनि अघिल्लो अनुरोध वा प्रतिक्रियाहरूबाट स्वतन्त्र छ।
HTTP के हो?
HTTP, वा हाइपरटेक्स्ट ट्रान्सफर प्रोटोकल, एक एप्लिकेसन-लेयर प्रोटोकल हो जसले वेब ब्राउजरहरू र वेब सर्भरहरू बीच सञ्चारलाई सुविधा दिन्छ। यो वर्ल्ड वाइड वेबको आधार हो र हाइपरमिडिया कागजातहरू प्रसारण गर्न जिम्मेवार छ, जस्तै HTML।
HTTP प्रोटोकल
HTTP ले क्लासिकल क्लाइन्ट-सर्भर मोडेललाई पछ्याउँछ, जहाँ क्लाइन्ट, सामान्यतया वेब ब्राउजरले सर्भरमा अनुरोध गर्नको लागि जडान खोल्छ। सर्भरले त्यसपछि अनुरोध गरिएको डाटा समावेश भएको सन्देशको साथ अनुरोधलाई जवाफ दिन्छ। क्लाइन्ट र सर्भरले नियमहरूको मानक सेट, वा प्रोटोकल प्रयोग गरेर सञ्चार गर्दछ, जसले सन्देशहरू कसरी ढाँचा र प्रसारण गरिन्छ भनेर परिभाषित गर्दछ।
HTTP अनुरोधहरू
HTTP अनुरोधहरू क्लाइन्टद्वारा सर्भरमा पठाइएका सन्देशहरू हुन्, विशेष स्रोतको अनुरोध गर्दै, जस्तै वेबपेज वा छवि। अनुरोध सन्देशमा अनुरोध गरिएको स्रोत र अनुरोध पूरा गर्न आवश्यक कुनै पनि अतिरिक्त डेटा बारे जानकारी समावेश छ।
HTTP अनुरोधहरू धेरै घटकहरू मिलेर बनेका छन्, जसमा:
- अनुरोध विधि: GET वा POST जस्ता अनुरोधको प्रकार निर्दिष्ट गर्दछ।
- अनुरोध URI: समान स्रोत पहिचानकर्ता जसले अनुरोध गरि रहेको स्रोत पहिचान गर्दछ।
- HTTP संस्करण: HTTP प्रोटोकलको संस्करण प्रयोग भइरहेको छ।
- हेडरहरू: अनुरोध बारे थप जानकारी, जस्तै प्रयोगकर्ता एजेन्ट र कुनै कुकीहरू पठाइँदै।
HTTP प्रतिक्रियाहरू
HTTP प्रतिक्रियाहरू ग्राहक अनुरोधको जवाफमा सर्भरद्वारा पठाइएका सन्देशहरू हुन्। प्रतिक्रिया सन्देशमा अनुरोध गरिएको डाटा समावेश छ, साथै पठाइएको स्रोत बारे थप जानकारी।
HTTP प्रतिक्रियाहरू धेरै घटकहरू मिलेर बनेका छन्, जसमा:
- स्थिति कोड: अनुरोधको स्थितिलाई संकेत गर्ने तीन-अङ्कको कोड, जस्तै 200 OK वा 404 फेला परेन।
- HTTP संस्करण: HTTP प्रोटोकलको संस्करण प्रयोग भइरहेको छ।
- हेडरहरू: प्रतिक्रियाको बारेमा थप जानकारी, जस्तै सामग्री प्रकार र लम्बाइ।
- सन्देशको मुख्य भाग: पठाइएको वास्तविक डाटा, जस्तै वेबपेजको लागि HTML कोड।
संक्षेपमा, HTTP एक प्रोटोकल हो जसले वेब ब्राउजरहरू र वेब सर्भरहरू बीच सञ्चार सक्षम गर्दछ, प्रयोगकर्ताहरूलाई वेब सामग्री पहुँच गर्न र हेर्न अनुमति दिन्छ। HTTP अनुरोधहरू र प्रतिक्रियाहरू यस संचारको निर्माण ब्लकहरू हुन्, र तिनीहरू HTTP प्रोटोकल द्वारा परिभाषित नियमहरूको मानक सेटको पालना गर्छन्।
HTTP प्रोटोकल
HTTP, वा हाइपरटेक्स्ट ट्रान्सफर प्रोटोकल, इन्टरनेटमा डाटा स्थानान्तरण गर्न प्रयोग गरिने प्रोटोकल हो। यो एक क्लाइन्ट-सर्भर प्रोटोकल हो, यसको मतलब अनुरोधहरू प्रापकद्वारा प्रारम्भ गरिन्छ, सामान्यतया वेब ब्राउजर। HTTP TCP को शीर्ष मा निर्मित अनुप्रयोग तह प्रोटोकल हो, र यसले ग्राहक-सर्भर संचार मोडेल प्रयोग गर्दछ।
HTTP विधिहरू
HTTP विधिहरू संसाधनमा प्रदर्शन गर्न वांछित कार्य संकेत गर्न प्रयोग गरिन्छ। सबैभन्दा सामान्य HTTP विधिहरू GET र POST हुन्। GET विधि सर्भरबाट जानकारी पुन: प्राप्त गर्न प्रयोग गरिन्छ, जबकि POST विधि सर्भरमा जानकारी पेश गर्न प्रयोग गरिन्छ। अन्य HTTP विधिहरूमा PUT, DELETE, HEAD, OPTIONS, र TRACE समावेश छ।
HTTP हेडरहरू
HTTP हेडरहरू अनुरोध वा प्रतिक्रियाको बारेमा थप जानकारी प्रदान गर्न प्रयोग गरिन्छ। त्यहाँ धेरै प्रकारका HTTP हेडरहरू छन्, सामान्य हेडरहरू, अनुरोध हेडरहरू, प्रतिक्रिया हेडरहरू, र इकाई हेडरहरू सहित। केहि सामान्य HTTP हेडरहरूमा सामग्री-प्रकार, सामग्री-लम्बाइ, क्यास-नियन्त्रण, र प्रयोगकर्ता-एजेन्ट समावेश छन्।
HTTP एक स्टेटलेस प्रोटोकल हो, जसको मतलब प्रत्येक अनुरोध कुनै पनि अघिल्लो अनुरोधहरूबाट स्वतन्त्र रूपमा प्रशोधन गरिन्छ। यद्यपि, HTTP/1.1 ले निरन्तर जडानहरू प्रस्तुत गर्यो, जसलाई किप-लाइभ जडानहरू पनि भनिन्छ, जसले एकल जडानमा धेरै अनुरोधहरू पठाउन अनुमति दिन्छ।
क्यासिङ HTTP को अर्को महत्त्वपूर्ण विशेषता हो। क्यासिङले बारम्बार अनुरोध गरिएका स्रोतहरूलाई स्थानीय रूपमा भण्डारण गर्न अनुमति दिन्छ, तिनीहरूलाई सर्भरबाट पुनःप्राप्त गर्न लाग्ने समयलाई घटाउँदै। एचटीटीपीले HTML, XML, र JSON सहित डेटा प्रतिनिधित्व गर्नका लागि विभिन्न ढाँचाहरूलाई समर्थन गर्दछ।
संक्षेपमा, HTTP वेब ब्राउजरहरू र वेब सर्भरहरू बीच सञ्चारको लागि प्रयोग गरिने अनुप्रयोग तह प्रोटोकल हो। यो अनुरोध वा प्रतिक्रिया बारे थप जानकारी प्रदान गर्न इच्छित कार्य र HTTP हेडर संकेत गर्न HTTP विधिहरू प्रयोग गर्दछ। HTTP एक स्टेटलेस प्रोटोकल हो, तर यसले प्रदर्शन सुधार गर्न निरन्तर जडानहरू र क्यासिङलाई समर्थन गर्दछ।
HTTP अनुरोधहरू
एचटीटीपी अनुरोध भनेको क्लाइन्टद्वारा सर्भरमा कार्य प्रारम्भ गर्न पठाइएको सन्देश हो। अनुरोध एक अनुरोध लाइन, अनुरोध हेडर, र एक वैकल्पिक अनुरोध निकाय मिलेर बनेको छ। अनुरोध लाइनमा HTTP विधि, अनुरोध गरिएको स्रोतको मार्ग, र HTTP संस्करण समावेश छ। हेडरहरूले अनुरोधको बारेमा थप जानकारी समावेश गर्दछ, जस्तै प्रयोगकर्ता एजेन्ट, स्वीकृत भाषाहरू, र स्वीकृत सामग्री प्रकारहरू। मुख्य भागमा ग्राहकले पठाएको डेटा समावेश गर्दछ, जस्तै फारम डेटा वा JSON।
सन्देश ढाँचा अनुरोध गर्नुहोस्
अनुरोध सन्देश ढाँचा निम्नानुसार छ:
<method> <path> HTTP/<version>
<headers>
<optional request body>
विधि HTTP अनुरोध विधिहरू मध्ये एक हो, जस्तै GET, POST, PUT, DELETE, वा PATCH। मार्ग अनुरोध गरिएको स्रोतको URL पथ हो, जस्तै "/index.html" वा "/api/users/1"। संस्करण HTTP संस्करण हो, जस्तै HTTP/1.1।
HTTP अनुरोध विधिहरू
HTTP ले धेरै अनुरोध विधिहरू परिभाषित गर्दछ जुन दिइएको स्रोतको लागि गर्न चाहिने कार्यलाई संकेत गर्दछ। सबै भन्दा साधारण प्रयोग विधिहरू GET, POST, PUT, DELETE, र PATCH हुन्। GET को स्रोत पुन: प्राप्त गर्न प्रयोग गरिन्छ, POST को स्रोत सिर्जना गर्न प्रयोग गरिन्छ, PUT को स्रोत अपडेट गर्न प्रयोग गरिन्छ, DELETE स्रोत मेटाउन प्रयोग गरिन्छ, र PATCH आंशिक रूपमा स्रोत अद्यावधिक गर्न प्रयोग गरिन्छ।
HTTP अनुरोध हेडर
HTTP अनुरोध हेडरहरूले अनुरोध बारे थप जानकारी प्रदान गर्दछ, जस्तै प्रयोगकर्ता एजेन्ट, स्वीकृत भाषाहरू, र स्वीकृत सामग्री प्रकारहरू। केहि सामान्य हेडरहरू हुन्:
- होस्ट: सर्भरको डोमेन नाम
- प्रयोगकर्ता-एजेन्ट: क्लाइन्टको प्रयोगकर्ता एजेन्ट, जस्तै वेब ब्राउजर वा कर्ल आदेश लाइन उपकरण
- स्वीकार गर्नुहोस्: क्लाइन्टको स्वीकृत सामग्री प्रकारहरू, जस्तै text/html वा application/json
- सामग्री-प्रकार: अनुरोधको मुख्य भागको सामग्री प्रकार, जस्तै application/x-www-form-urlencoded वा application/json
- प्राधिकरण: ग्राहकको प्राधिकरण प्रमाणहरू, जस्तै वाहक टोकन वा आधारभूत प्रमाणीकरण हेडर
HTTP अनुरोध मुख्य भाग
HTTP अनुरोधको मुख्य भागले ग्राहकले पठाएको डेटा समावेश गर्दछ, जस्तै फारम डेटा वा JSON। अनुरोधको मुख्य भागको सामग्री प्रकार सामग्री-प्रकार हेडरमा निर्दिष्ट गरिएको छ। अनुरोधको मुख्य भाग वैकल्पिक छ र खाली हुन सक्छ।
सारांशमा, HTTP अनुरोधहरू एक कार्य प्रारम्भ गर्न सर्भरहरूमा ग्राहकहरू द्वारा पठाइएका सन्देशहरू हुन्। तिनीहरू एक अनुरोध रेखा, अनुरोध हेडर, र एक वैकल्पिक अनुरोध निकाय समावेश गर्दछ। अनुरोध लाइनमा HTTP विधि, अनुरोध गरिएको स्रोतको मार्ग, र HTTP संस्करण समावेश छ। हेडरहरूले अनुरोधको बारेमा थप जानकारी समावेश गर्दछ, जस्तै प्रयोगकर्ता एजेन्ट, स्वीकृत भाषाहरू, र स्वीकृत सामग्री प्रकारहरू। मुख्य भागमा ग्राहकले पठाएको डेटा समावेश गर्दछ, जस्तै फारम डेटा वा JSON। HTTP ले धेरै अनुरोध विधिहरू परिभाषित गर्दछ, जस्तै GET, POST, PUT, DELETE, र PATCH, जसले दिइएको स्रोतको लागि गर्न चाहिने कार्यलाई संकेत गर्दछ।
HTTP प्रतिक्रियाहरू
जब क्लाइन्टले वेब सर्भरमा HTTP अनुरोध पठाउँछ, सर्भरले HTTP प्रतिक्रिया सन्देशको साथ जवाफ दिन्छ। एक HTTP प्रतिक्रिया एक स्थिति रेखा, प्रतिक्रिया हेडर, र एक वैकल्पिक प्रतिक्रिया शरीर समावेश गर्दछ। यस खण्डमा, हामी HTTP प्रतिक्रियाको ढाँचा, HTTP प्रतिक्रिया स्थिति कोडहरू, HTTP प्रतिक्रिया हेडरहरू, र HTTP प्रतिक्रिया शरीरको बारेमा छलफल गर्नेछौं।
प्रतिक्रिया सन्देश ढाँचा
HTTP प्रतिक्रिया सन्देशमा तीन भागहरू हुन्छन्: एक स्थिति रेखा, प्रतिक्रिया हेडरहरू, र वैकल्पिक प्रतिक्रिया निकाय। स्थिति रेखामा HTTP संस्करण, स्थिति कोड, र कारण वाक्यांश समावेश छ। प्रतिक्रिया हेडरहरूले प्रतिक्रियाको बारेमा थप जानकारी प्रदान गर्दछ, जस्तै सामग्री प्रकार, क्यास नियन्त्रण, र कुकीहरू। प्रतिक्रियाको मुख्य भागले प्रतिक्रियाको वास्तविक सामग्री समावेश गर्दछ, जस्तै HTML, छविहरू, वा भिडियोहरू।
HTTP प्रतिक्रिया स्थिति कोडहरू
HTTP प्रतिक्रिया स्थिति कोडहरूले अनुरोध गरिएको स्रोतको स्थितिलाई संकेत गर्दछ। HTTP स्थिति कोडहरूको पाँच कोटिहरू छन्: सूचनात्मक, सफलता, पुनर्निर्देशन, ग्राहक त्रुटि, र सर्भर त्रुटि। केहि सामान्य HTTP स्थिति कोडहरूमा 200 OK, 404 फेला परेन, र 500 आन्तरिक सर्भर त्रुटि समावेश छ।
HTTP प्रतिक्रिया हेडर
HTTP प्रतिक्रिया हेडरहरूले प्रतिक्रियाको बारेमा थप जानकारी प्रदान गर्दछ। केहि सामान्य HTTP प्रतिक्रिया हेडरहरूमा सामग्री-प्रकार, सामग्री-लम्बाइ, क्यास-नियन्त्रण, र सेट-कुकी समावेश छन्। सामग्री-प्रकार हेडरले प्रतिक्रियामा सामग्रीको प्रकार निर्दिष्ट गर्दछ, जस्तै पाठ/html वा छवि/png। सामग्री-लम्बाइ हेडरले प्रतिक्रिया शरीरको लम्बाइ बाइटहरूमा निर्दिष्ट गर्दछ।
HTTP प्रतिक्रिया शरीर
HTTP प्रतिक्रिया मुख्य भाग प्रतिक्रियाको वास्तविक सामग्री समावेश गर्दछ। सामग्री विभिन्न ढाँचाहरूमा हुन सक्छ, जस्तै HTML, CSS, छविहरू, भिडियोहरू, वा लिपिहरू। प्रतिक्रियाको सामग्री प्रकारले ग्राहकद्वारा सामग्री कसरी प्रदर्शन वा प्रशोधन गर्नुपर्छ भनेर निर्धारण गर्दछ।
संक्षेपमा, HTTP प्रतिक्रियाहरू HTTP प्रोटोकलको एक आवश्यक भाग हो। तिनीहरूले अनुरोध गरिएको स्रोतको स्थिति र प्रतिक्रियाको सामग्रीको बारेमा जानकारी प्रदान गर्छन्। HTTP प्रतिक्रिया सन्देशहरू स्थिति रेखा, प्रतिक्रिया हेडरहरू, र एक वैकल्पिक प्रतिक्रिया निकाय समावेश गर्दछ। HTTP प्रतिक्रिया हेडरहरूले प्रतिक्रियाको बारेमा थप जानकारी प्रदान गर्दछ, जस्तै सामग्री प्रकार, सामग्री लम्बाइ, र क्यासिङ निर्देशनहरू।
थप पठन
HTTP भनेको हाइपरटेक्स्ट ट्रान्सफर प्रोटोकल हो। यो इन्टरनेट मार्फत HTML जस्ता हाइपरमेडिया कागजातहरू प्रसारण गर्नको लागि अनुप्रयोग-तह प्रोटोकल हो। यो वेबमा कुनै पनि डाटा एक्सचेन्जको आधार हो र यो एक क्लाइन्ट-सर्भर प्रोटोकल हो, जसको मतलब अनुरोधहरू प्रापकद्वारा प्रारम्भ गरिन्छ, सामान्यतया वेब ब्राउजर (स्रोत: DND).
सम्बन्धित प्रोटोकल सर्तहरू